همسرم بی توجهی می کنه" چیکار کنم؟
ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 30 ساله )
سلام. من تعصب زیادی به کانون خانواده دارم و خیلی تلاش میکنم به همسرم محبت کنم. اما انگار از نظر اون این وظایف فقط یک طرفه ست و هر چه بهش درخواست میکنم که به نیازهای من هم توجه کنه فایده نداره. هفته پیش که برای تولد خواهرزاده رفته بود و دیر کرد بهش زنگزدم که کجایی و...، جواب داد لزومی نداره بهت جواب بدم. منتظرم نباش. واقعا نمیدونم چکار کنم؟ کمک کنید.
مشاور (احسان فدایی)
با سلام و احترام خدمت شما برادر ارجمند، امیدواریم راهنمای خوبی برایتان باشیم.
قبل از اینکه راه حل هایی را پیشنهاد کنیم سعی کنید آنچه باعث این احساس می شود را کنار بگذارید و نقاط مشترکی که میان شما وجود دارد را تقویت کنید. هر چه روابط شما صمیمی تر، و از نظر عاطفی بهتر باشد زندگی شما گرم تر و و با صفاتر خواهد شد و محصولات زندگی شما نیز که فرزندان شما خواهند بود، از سلامت جسمانی و روانی بهتری برخوردار خواهد بود و بطور کلی یک خانواده ی پربار، ارزشمند و موفقی را خواهید داشت. مهم ترین عامل احساس رضایت زن و شوهر از زندگی زناشویی، وجود محبت و صمیمیت در خانواده است. بدون وجود این عامل، همسران از زندگی در کنار یکدیگر، احساس لذت نمی کنند و هر لحظه احتمال وقوع اختلاف و مشاجره خانواده را تهدید می کند. چنین رابطه رضایت بخشی به خودی خود حاصل نمی شود، بلکه لازم است افراد آن را ایجاد نمایند. اگر می خواهید همسرتان خیلی دوستتان داشته باشد و او را مجذوب خود کنید و بیشتر به شما وابسته شود (که البته برای شما نیاز می باشد تا با این طریق همسرتان به حرفهای شما از ته دل گوش فرا دهد و رابطه عاطفی خوبی با شما برقرار کند) باید به مهارتهای طریقه جذب همسر و همچنین به شیوه های ایجاد کننده محبت در روابط همسران و نحوه برقراری ارتباط کلامی با آنها توجه کنید تا روابط زناشویی شما گرم باقی بماند. برای دست پیدا کردن به این راهکارها، به مطالب ذیل به دقت توجه کنید:
برای جذب همسر در چند حیطه باید مهارت کسب کنید که برخی ازآنها بطور فطری وغریزی درافراد موجود است کافی است شناسایی و بکار گرفته شود. بعضی از این موارد را بطور خلاصه عبارتند از: 1.مهارت رسیدگی به ظاهر: که شامل زیبایی و تنوع در لباس و...و بهداشت جسمی و خوشبویی بنا به سلیقه طرف مقابل که این امر مستلزم شناخت روحیات جنس مقابل بطورکلی و علایق او به شکل جزیی است. 2.مهارت رفتاری: خوش خلقی، خوش زبانی، ابراز محبت و عشق به شیوه متفاوت و غافلگیر کننده، شوخ طبعی سنجیده، مدارا، معما سازی رفتاری، ارتباط چشمی، لمسی و کلامی به تناسب نیاز او. 3.مهارت همدلی: درک شرایط و ابراز همدردی به نحو مطلوب، هدیه دادن، ابراز نیاز، وفا داری، احترام، پرهیز از رفتارهای منفی مثل سوءظن و لجاجت و پیش داوری و کینه و حسادت، قرار دادن زمان مناسب در طول شبانه روز برای ارتباط کلامی، عاطفی، جسمی و... و مطالعه و بهره وری از تجارب زوج های موفق برخی ازاین مهارت ها در طول زندگی به مرور زمان به طور خودکار بوجود می آید.
برادر عزیز به نظر می رسد اختلافات ریشه ای بیشتری دارید که باید قدم به قدم حل شود و همسرتان نیز همراهی کند تا خانواده شکل گیرد. البته این به معنای بداخلاقی نیست و نباید صمیمیت از بین برود.
موفق باشید.
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}